Bloggfærslur mánaðarins, ágúst 2008

Klikkaðir atvinnubílstjórar

Ég tók strætó í morgun niður í bæ. Það er svo sem ekki í frásögur færandi nema hvað ég varð fyrir reynslu sem ég kýs ekki að verða fyrir aftur. Þannig var að ég hafði puðrast upp í strætóinn og bílstjórinn hafði ekki einusinni fyrir því að kíkja á strætókortið mitt. Hann var einfaldlega of upptekinn af því að babbla í farsímann sinn. Ég var ósáttur við að hann væri að snakka þetta í símann en sagði ekkert. Man bara næsta að kaupa ekki strætókort þar sem það virðist ekki vera skoðað af bístjórunum af neinni gaumgæfni.   Nóg um það. Þegar strætóinn þurfti að fara um gótuslóða sem er krókóttur og upp í mót. Gata þessi, Ekhagsvägen er búin gamalmennum og svo ungu fólki sem fer mest ferðasinna með krakkana sína í barnavögnum.  Bílstjórinn ók þessa leið í dag og þegar hann hafði sveigt upp til Ekhagstorget, samtímis gjammandi í símann, rétt missti hann af því að strauja móður með barn í vagni. Þetta vakti óhug farþega.

Þessi sami bístjóri hætti ekki að tala í símann, heldur hélt spjallinu áfram og ók framhjá biðskýli niður við Bergiusvägen. Þar stóð fólk og beið. Ég gekk þá fram og spurði hann hvort hann vildi ekki bara stöðva vagninn svo ég gæti stigið út, því annan eins aula hefði ég ekki ekið með í fleiri ár.  Ég kvaðst myndu hafa samband við strætófyrirtækið og tilkynna um aksturslag, símanotkun og gleymsku hans. Ég sagði að ég hefði borgað fyrir strætókort, en ekki rússibanamiða.

Auðvitað hringdi ég svo til strætófyrirtækisins Busslink og tilkynnti um hvað gerst hefði.  Og svarið var: "Já, leiðinlegt að heyra, en við vonum alltaf að bístjórar séu ekki að tala við fólk í akstri, en það er voðalega lítið sem við getum gert."  Auðvitað var þetta ekki svarið sem ég var eftir svo ég gerði bara sem ég geri alltaf þegar ég nenni ekki að hanga í einhverju lyftutónlistardæmi, svo ég tók burt núllin í lok númerisins og setti - 02 í staðinn fyrir síðustu 2 tölurnar. Þá náði ég sambandi við einhvern stationsansvarig í höfuðstöðvunum.  Ég spjallaði stutt við hann og hann tjáði mér að við þessu yrði brugðist. Hann bað um ökutíma strætisvagnsins og leiðarnúmer.  Ég var ánægður, virtist sem tekið hefði verið á þessu - eða það var a.m.k. tilfinning mín.  :)  Vonandi verður lát á þessu sms og símtalaóværu hjá strætisvagnabístjórum í Stokkhólmi. Að Svíar hafi ekki bannað gsm notkun í akstri er ótrúlegt, sjálf umferðaröryggisþjóðin.   Usss....  

Á morgun byrjar Stockholms kulturfestival. Ég ætla í göngu sem heitir "heliga rum" og er farið frá Synagógunni hér í borg, til St. Eugenía (katólska safnaðains) og til St. Jakobskirkjunnar þar sem ég á svo að fjalla um kirkjuna, starfsemi, list og arkitektúr.  Gaman!   :)   Best að fleygja sér í bælið og vera vakandi í staðinn á morgun.   Hej då!


08.08.08

Ég vaknaði klukkan 08:08 í morgun. Veit ekki af hverju, því klukkan var stillt á 08:00.  Ég hugsaði að þetta væri bara eitthvert djók.  Í dag er "Stokkhólmsdagurinn". Svíar nota ennþá svæðisnúmer í símkerfinu sínu og svæðisnúmerið hér í Stokkhólmi er 08.  Dagsetningin var því valin sem sérstakur einnarhátíðar veisludagur bara til að skemmta sér!  Hvaða aðra ástæðu þarf maður:  Ég semsagt vaknaði klukkan 08:08 þann 08.08.'08 og í dag er 08-dagurinn.   Klikkun!

Ég var að vinna í kirkjunni í dag. Ég sá um hina svokölluðu vísmessu sem er stutt messa með nútímalegu tónlagi eftir nótum Per Harling. Þetta var skemmtilegt og þónokkuð margir leiddu leið sína í Jakobskirkjuna. Þetta var skemmtileg og gefandi stund og fjarska gaman að sjá að margir höfðu komið um langan veg. Eftir messuna hafði einn af fastagestunum sett fram kanelsnúða á disk og ég hafði sett fram kaffi áður en messan hófst. Allir voru svo áhugasamir um ferðina til Barcelona og vildu heyra allt um ferðina. Sama gilti um fastagestina á orgeltónleikana núna í dag. Að ég hafði farið í stutta ferð virtist vera á allra viti.  Þetta var notalegt og í dag hafa tveir prestskollegar hér í Stokkhólmi hringt og einn komið við í kirkjunni bara til að heyra hvort ég hefði ekki haft það fínt í útlöndum  Joyful   Velti því fyrir mér hvort svona hefði nú gerst á öðrum stöðum hmmm...

Varð svo enn glaðari þegar ég frétti að dómprófasturinn minn hann Åke Bonnier væri farinn að blogga. Mér fannst þetta alveg þrælgóð hugmynd hjá honum. Auðvitað mun hann fá ýmisviðbrögð við því sem hann skrifar, bæði góð og minna góð, en mér finnst hann hugrakkur! Bravó Åke! 

Nú er ég eiginlega bara þreyttur. Búinn að vera vinna síðan klukkan hálf tíu í morgun, búinn að hafa eina vísmessu í kirkjunni, vinna sem vaktis, versla, baða og núna langar mig bara slappa af.  Líklega les lítið eitt í Jobsbók og kíki svo á sjónvarpið.   Læt þetta nægja í bili.  Bless!


Barcelona

 Barcelona!  Hola!

DSCF1377

(mynd: Ég í Barcelona, við þurran gosbrunn rétt við Av. Diagonal)   Smile

Það er í senn gott og fróðlegt að vera kominn heim frá þessari langþráðu ferð til Barcelona og síðan lítið tregabundið og umvafið vissum söknuði að þurfa sjá á bakið á þessari heillandi og margslungnu borg.  Ferðalög gefa mér svo mikið. Ég þrái að ferðast. Ég endurnærist og fyllist von og trú á það sem býr handa allra drauma, en síðast en ekki síst líka upplifi ég hversdaginn á annan og meira lifandi og gefandi máta. Hversdagurinn fær líf og verður sérstakur þegar hann er settur til samanburðar við vel heppnaða ferð.  Þannig að Barcelónaferðin var gefandi bæði á heimavelli sem ytra.  Ferðin var eins og fyrr segir langþráð. Jafnvel áður en ég fluttist til Svíþjóðar hafði ég dáðst af hinni sérspænsku Nýlistar, eða Jugendlistar. Antoní Gaudí, hinn frægi arkitekt og höfundur hins spánska modernisma i byggingarlist á stóran heiður af því að ég hef svo lengi dregist að !Barcelona. Hver þekkir ekki hin stóru verk hans, Parc Güell, La sagrada familía, Casa Batlló, Casa Milá og fleiri verka. Hugmyndirnar taka engan endi og leikurinn er síðan bundinn í föst og endingargóð form (og kostnaðarsöm).

DSCF1374 (mynd: Fánar á húsi Banco de Espana: fh. Catalunya, Spánn, Barcelona)

Ferðalag fyrir mig er pílagrímsferð í óeiginlegri merkingu. Þegar landað var á flugvellinum utan Barcelona var eins og maður gengi á vegg. Hitinn var 33°C og rakinn svakalegur. Það var ekki þurr þráður á manni þegar á hótelið var komið og prógrammið yfirfarið. Í stuttu máli var ferðalagið hafið með að kaupa kort í neðanjarðarlestar- og strætókerfið. Það var notað mikið í ferðinni og létt að læra á kerfið sem var afskaplega umsvifamikið, en þó byggt á greinilega mörgum misjöfnum útþennslustigum. Oft þurfti maður að ganga um löng göng, þröng og loftlaus til að skipta frá einni línu til annarar. Ég er 184cm langur. Við flesta uppganga og tröppur varð ég að beygja mig til að reka ekki höfuðið upp undir. Soldið skondið, greinilega er ég með þeim lengri þarna.

 DSCF1313 - Kopia

Annars er best að skoða borgir með því að ganga um götur og torg. Því miður voru allir gosbrunnar borgarinnar án vatns vegna hins þurra sumars og vatnsskortsins þar af leiðandi. Fannst mörgum þetta (mér líka) afskaplega fúlt þar sem margir gosbrunnarnir leika stórt hlutverk í listaverkum og því að skapa hið fjölbreytta umhverfi sem einkennir svo borg og list hennar.  Vegna hitans hefði alveg verið hugsandi að fara í fótabað í einhverjum þessara.

(mynd: Ég í La Sagrada Familía. Lofthæð upp undir hvelfingu er 60 metrar í hliðarskipinu)

Eftirminnilegar eru ferðir á slóðir fyrrnefnds Gaudís.  La Sagrada Familía var ógleymanleg. Hvlílík bygging, bákn og listaverk. Kirkjan sem annars stendur í fátæklegu hverfi borgarinnar hefur lengi reist sig yfir niðurnýdd húsin og þannig skapað framtíð fyrir hverfið í heild. Þegar hefur kirkjan verið takmark ferðamanna í yfir eitthundrað ár. Byrjað var að byggja hana fyrir 1882 en síðan hefur byggingin tekið sinn tíma vegna misjafns pólitísks áhuga, stöðu kirkjunnar, fráfalli Gaudís og svo peningaskorts. Búist er við að hún verði fullbyggð með sínum 170 metra háa miðjuturni  (Hallgrímskirkja 74 metrar) 2026-8.  Aðrar byggingar Gaudís voru margar skoðaðar og söfnin í Barcelona fóri ekki varhluta af athygli okkar ferðamanna.

Mikilfenglegar byggingar geta verið litlar. Ekki bara stórar hallir, leikvangar og dómkirkjur eru stórfenglegar. Stórfengleiki getur verið bundinn tilfinningu fyrir hinu heilaga. Í hinni litlu kirkju Santa Maria del Mar upplifði ég hana í smæð sinni sem einhverja hina stærstu andlegu musterum sem ég hef komið inn í. Stórleiki hennar var nærvera hins heilaga, hins eftirsótta og þess sem var svo nærri. Hins ósýnilega, heilaga og máttuga. Þessi látlausa kirkja stendur í Gotneska hverfinu (gamla bænum) í Barcelona ber allt með sér sem prýða skal helgidóm... Löngum hefur fólk leitast við að lýsa hinu heilaga - ég mun ekki reyna það. Orð mín verða alltaf fátæklegri en reynslan.  

DSCF1344 (mynd: Parc Güell í Barcelona)

Breytileiki og líf borgarinnar í Barca, borginni sem nefnd er eftir föður Hannibals frá Karþagó; Hamilkars Barca, kemur stanslaust á óvart. Opnunartími verslana, matvenjur, trúarlíf, næturlíf, hræðsla eða kunnáttuleysi heimamanna í tungumálum, opinbert og óopinbert viðhorf til ferðamanna - allt er hið sérstakasta að reyna og upplifa. Lyktin sem einkennir borgina, byggingar frá mismunandi tímum og skeiðum sem saman mynda lifandi, skemmtilega og heillandi borg þar sem fólki úir og grúir saman.  Þar sem katalónsku og kastíllísku er jafnt blandað saman ómeðvitað og málverndunarstefna stendur á gömlum grunni, bundin pólitískri ójafnvægissögu þjóðar og þjóðarbrots.  Yndisleg borg sem ég vil gjarnan heimsækja aftur.

Parc Güell: http://sv.wikipedia.org/wiki/Parc_G%C3%BCell 

La Sagrada Famílía: http://en.wikipedia.org/wiki/Sagrada_Fam%C3%ADlia

Barcelona (turistinfo): http://www.bcn.cat/english/ihome.htm


« Fyrri síða

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband