Vígsla samkynheigðra í Sænsku kirkjunni rædd í dag!

Í dag situr kirkjuþing Sænsku kirkjunnar og ræðir þau mál sem heitust hafa verið og mest um rædd síðastliðin ár: En það er spurningarnar um hvort Sænska kirkjan eigi að halda vígsluréttinum. Þ.e.a.s réttinum að gefa saman fólk að lögum og svo hinsvegar hvort kirkjan eigi að gefa saman pör av sama kyni, samkynhneigða.

Fyrri hluti spurningarinnar hefur skotið upp kollinum í áratugi, en aldrei fengið neina eðlilega umræðu, því síður ákvarðanatöku.  Litið hefur verið t.d. til landa eins og Þýskalands og Frakklands en þar hefur kirkjan ekki vígsluréttinn lengur.  Þar giftir fólk sig einfaldlega hjá opinberum fulltrúa ríkisins, t.d. í ráðhúsi, friðdómara eða öðrum þeim embættismanni öðrum sem hefur valdið til að framkvæma slíkan löggjörning.  Síðan og ekki fyrr en eftir þetta er um garð gengið getur fólk farið til kirkju sinnar og beðið um vígslu eða blessun á sambandinu.

Síðari hluti umræðunnar hefur verið harðari, tilfinningaþrungnari og afskaplega lifandi gegnum áratugina.  Margir samkynhneigðir hafa viljað fá Guðs blessun, rétt eins og aðrir, á sambandi sínu.  Kirkjan í Svíþjóð hefur blessað samband þessa fólks í áratugi, en slíkur gjörningur hefur ekki haft lagagildi. Verða samkynhneigðir fyrst að skrá sig í staðfesta samvist og síðan fara til prests sem hefur ekki á móti vígslu samkynhneigðra.  Þannig er það í Svíþjóð að aðeins lítill hluti presta i landinu setur sig með tilfinningalegum-, trúarlegum og samviskurökum mót vígslu samkynhneigðra. Þessir hafa verið háværir. Á sama tíma telur stór meirihluti presta meir en sjálfsagt að vígja saman samkynhneigða. 

Á morgun verður svo kosið um þessi mál bæði tvö á kirkjuþingi Sænsku kirkjunnar.  Þetta verður stór dagur í sögu kirkjunnar. Búist er við að umræðan um að gefa frá sér vígsluréttinn verði harðari en hin spurningin sem þó mun hafa meiri áhrif á stöðu kirkjunnar.  Hún mun færast nær fólkinu, en samtímis mun ekumenisk umræða (millikirkjuleg) verða erfiðari fyrir vikið.  Enn eitt bætist við sem þyngir róðurinn fyrir millikirkjulega umræðu, og það er að nú í nóvember mun vígð til biskps yfir Stokkhólms biskupsdæmi (sem telur um 1,2 milljónir íbúa) prestur að nafni Eva Brunne. Hún er lesbía, gift með lífsfélaga sínum til margra ára (sem einnig er prestur) og eiga þær eitt barn.  Þetta hefur mælst illa fyrir hjá mörgum kirkjudeildum, að nýjasti biskup Stokkhólms skuli vera samkynhneigð kona.

Þetta eru sannarlega spennandi tímar í kirkjulífi Svía.  Margt hér sem íslenska Þjóðkirkjan mætti taka sér til fyrirmyndar úr starfi Sænsku kirkjunnar. Meir um það síðar!

Athugasemdir

[Jón Valur Jensson, 21.10.2009 kl. 12:24]

Sorglegt þetta ástand sænskrar þjóðkirkju, séra Baldur. Nú er hún t.d. komin úr samfélagi við rússnesku rétttrúnaðarkirkjuna vegna þessara samkynhneigðramála. Þó var sænska kirkjan sú mótmælendakirkja, sem hvað varðaði kenningar- og vígsluvald var einna næst kaþólsku og orþódoxu kirkjusamfélögunum, af því að hún hélt í postullega vígsluröð biskupanna. Nú er hún í fararbroddi róttækninnar, ráðandi öfl þar eru á bandi "frjálslyndrar guðfræði", raunar miklu öfgafyllri en þeirrar gömlu (aldamótagufræðinnar fyrir og eftir 1900). Hugtakið "frjálslyndi" er allt of hlutdrægt um þetta fyrirbæri; lausungarhyggja á hér betur við.

Með góðri kveðju,

[Baldur Gautur Baldursson, 21.10.2009 kl. 15:03]

Ágæti Jón Valur og sæll bróðir í Kristi. Já, það er þetta með hugtakið "frjálslynd guðfræði". Oft var það nú svo að ég tengdi hana á mínum yngri árum sem guðfræðings með því sem hafði með hvítasunnumenn að gera eða þá sem glaðir flokkuðust með "hallelúja-fólkinu". Þetta var alltaf svolítið leiður stimpill á þá blessaða sem aðhylltust frjálslyndari guðsþjónustuform en samtímis með þrengri guðfræðitúlkun.

Það er þetta með hvað er "frjálslyndi".  Lausungarhyggja er orð sem vissulega er þrungið af fordómum. Ég kýs ekki að nota það um trúsystkin mín.  Hversu ólíkar skoðanir við kunnum að hafa, þá vil ég ekki nota það.

Það er erfitt að tala um trúmál. Það er erfitt að leitast við að finna orðin sem ekki særa eða vekja ósætti. Þetta er mikið til orðræða um hversu mikið við viljum beygja okkur fyrir að skoðanir annarra skuli heyrðar, um leið og við gætum að okkar eigin. Samtalið á að fara fram milli kirkjudeilda.  Við þurfum ekki að eltast við hvort annað, en gefa hinum sem túlka orð Biblíunnar þregra eða á breiðari grundvelli tækifæri að vera heyrðir. 

Nu starfa ég sem prestur í Sænsku kirkjunni í Stokkhólmi.  Þessi umræða hefur náð til mín þar sem fréttir af gjörðum kirkjuþingsins hér og niðurstöðum biskupafundar allra 13 biskupanna og erikibiskups hafa verið sendar til kirknanna.  Hér er ekki verið að útbreiða lélaga fátæklega guðfræði. Hér er engin lausungarhyggja á ferðinni, hér er guðfræðin í lífi og verki, hér er kirkjan með hinu lifandi orði að segja:  Verið velkomin, öll þið sem þrælið daginn út og daginn inn, þið sem þrautir berið og feðranna ok.  Komið, sjáið!  Við erum öll eitt, eitt í Kristi.

[Baldur Gautur Baldursson, 21.10.2009 kl. 15:05]

Kannski ekki vitlaust að láta fylgja með hugleiðingu erkibiskupsins míns:  http://www.svenskakyrkan.se/default.aspx?di=305257

 Vale, pie lector!

[Friðrik Hansen Guðmundsson, 22.10.2009 kl. 01:47]

Þegar öllu er á botninn hvolft þá erum við öll börn Guðs.

"Leyfið börnunum að koma til mín og bannið þeim það ekki." sagði einhver góður maður einhvern tíma.

"Vegir guð eru órannsakanlegir" og af einhverjum ástæðum skapaði Guð þennan mikla fjölbreytileika hér á þessari jörð.

Af hverju vilja menn banna sumum börnum Guðs að njóta blessunar hans?

[Jón Valur Jensson, 22.10.2009 kl. 01:55]

Það er annað en að blessa óleyfilegt kynferðissamband, Friðrik.

Baldur, ég var langt kominn með að svara þér í dag, um lausungarhyggjuna o fl., en þá datt það allt út, og ég ætla ekki á þessum tíma sólarhrings að reyna að rifja það upp, en sé til síðar, hvort ég hef tíma. Þakka þér samt svarið.

[Baldur Gautur Baldursson, 22.10.2009 kl. 09:54]

Óleyfilegt?  Skv lögum, bæði á Íslandi og í Svíþjóð er LEYFILEGT að vera í kynferðissambandi. Það er ekki lengur spurt hvernig kynferðissambandi maður sé í. Slíkt tel ég dónalegt.  Ég spyr ekki fólk hvað það gerir heima í rúmi, og myndi sjálfur ekki svara slíkri spurningu.  Slíkt er persónulegt mál hvers og eins.

Jú víst eru vegir Guðs órannsakanlegir og það er GOTT AÐ SVO SÉ!  :)  Gott hjá Guði að sýna okkur ekki allt.    

[Jón Valur Jensson, 24.10.2009 kl. 12:20]

Óleyfilegt er þetta samband að Guðs lögum, sem kirkjunni ber að fylgja, Baldur. Rökstuðning um það er að finna í þessu innleggi mínu á yngri vefsíðu þinni. – Með góðri kveðju,