Sala listaverka úr Listasafni Íslands

Ástandið í þjóðfélaginu er slæmt. Það vita allir. Fólk verður æ ofbeldishneigðara mót hvert öðru í orðum og gjörðum.  Þjóðarsálin er særð og réttlætistilfinningu fólks er ofboðið sem misboðið. Skattpíning er framundan og minnkun á allri opinberri þjónustu er raunveruleiki sem næði inn á öll heimili í landinu.

Minnumst máltækisins að "sárt býtur soltin lús"!

Ég er með tillögu:   Mín tillaga sem hugsuð er bæði til að ljúka upp augum grannlanda okkar fyrir vandanum í landinu og svo til þess fallin að fá inn fjármuni í landið er eftirfarandi.  Hefjum sölu á erlendum listaverkum úr Listasafni Íslands.  Ég býst við að þjóðir sem eiga stóru nöfnin í listasögunni, Rembrandt, Hals, Rubens...    vakni við vondan draum og átti sig á því "hvernig það sé að þurfa selja safnaeigu sína" til að greiða skuldir.   Ég legg til að listaverk eftir Munch og Picasso sem til eru í Listasafni Íslands verði sett á uppboð á Sotheby's, Bukowski's eða Cristie's uppboðsfyrirtækjunum

Á þennan hátt verði fjármunum komið inn í landið en um leið sett á markerandi hátt skilaboð út í heiminn um HVERSU alvarlegt ástandið sé á Íslandi, fyrir þá sem ENN skilja það ekki. 

Samkomulag um lækkun gengisins

Hvar eru Íslendingarnir?

Velti því fyrir mér núna hvar hinir sönnu Íslendingar séu - þeir sem ég býst við hinu besta af, þeim sem ég veit að eru réttsýnir og þeir sem ég veit að elska sjálfstæði og unna því sem íslenskt er?   Hvar eru þeir hetjurnar sem komu Íslandi úr moldarkofunum í byrjun 20. aldar og á hátæknistig?  Hvar eru arftakar fornaldarkappa og kvenskörunga?   Hvar eru þeir sem vilja áfram vera Íslendingar, stoltir, óháðir fjölþjóðasamböndum og baráttuglaðir. Hvar er íslenskt stolt. 

Höfnum ICESAVE!  Byrjum nýja framtíð með nýjum vinum. 

Kýs líklega með Icesave

When in Rome...

Hvað er að fólki?  Þegar maður er í öðru landi, er rétt að sýna þeim siðum og venjum sem þar tíðkast virðingu.  Þegar þú ert t.d. í Japan, aðlagar þú þig að góðum japönskum siðum. 

Að hneigja sig eða hneigja sig ekki

Hafa Íslendingar lagt öll egg sín í sömu körfu?

Sú spurning verður æ áleitnari með hverjum deginum hvort íslensk stjórnvöld séu að grafa gröfina dýpri og dýpri fyrir þjóðagreyið að falla í. Að horfa einvörðungu á ESB sem þrautarlendingu er að mínu mati í eðli sínu bæði grunnhyggið og hættulegt.

Íslendingar enn svartsýnir

Já, ástandið er að verða eins og í ESB

Líklega tekst Íslendingum að koma sér á atvinnuleysisnótur aðildarlanda Evrópusambandslanda áður en um langt líður.  Sannarlega er unnið vel og ötullega að þessu takmarki, enda íslenskum stjórnvöldum einkar kær sú tilhugsun að atvinnuleysi verði bæði efnahag og þjóðarsál að sem mestum skaða.  Atvinnuleysi aðildarlanda ESB rokkar allt frá því að vera 8% upp í að vera næstum 20% svo stutt er í að okkur takist að sökkva landi og þjóð í sömu eymdina.  

 Nei heyrið mig nú!  Nú er kominn tími til að við hættum þessum sleikjugangi við ESB. Fólk virkilega lætur eins og það sé ekki til líf utan ESB?    Eru allir orðnir snar vitlausir?

Atvinnuleysi mælist 7,6%

Íslendingar farnir að skilja...

Já núna eru Íslendingar loksins farnir að skilja að ESB er ekkert fyrir Ísland og íslenska þjóð.

Óvinur Íslands, fjötur þjóðarinnar, kvalari lýðveldisins er sá sami ógnvættur sem mun, ef við breytum ekki stefnu okkar, knýja okkur að gefa allt eftir sem við höfum stritað fyrir svo lengi. Látum það ekki henda!

29% vilja ganga í ESB

Feluleikur og sögufölsun

Það hefur lengi verið þekkt meðal fornleifafræðinga og sagnfræðinga að landnám Íslands bar að miklu fyrr en opinberlega hefur verið haldið fram, eða allt um 200 árum áður en sögubækur og sögutúlkun opinberra yfirvalda hefur borið vitni um.

Það þekkja margir til sögunnar af fornleifafræðingunum sem kallaðir voru til Vestmannaeyja snemma á áttunda áratugnum (1970- ) þar sem þeir voru beðnir að rannsaka fornleifar sem komið höfðu upp á Eyðinu og svo í Herjólfsdal.  Þetta var óheppilegt þar sem fundurinn þá ku hafa sýnt fram á að landnámið hafi borið að miklu fyrr en þá skólakennd saga Íslands sagði til um. Hið bagalega í stöðunni var að Íslendingar voru að fara fagna 1100 ára afmæli Íslandsbyggðar nokkrum árum síðar.  Þetta voru óæskilegar upplýsingar og grafið var í snarheitum yfir holurnar sem gerðar höfðu verið í Eyjum.  Núna þora kannski sagnfræðingar að koma fram með hið sanna í málinu eftir að þeir sem stóðu fyrir 1100 ára afmælinu eru margir hverjir fallnir frá eða horfnir af fræðimannasviðinu. 

 

Var Ísland numið 670?

Réttsýni og drengskapur

Ég verð að játa að ég fylltist von um betri tíma nú þegar ég las fréttina um afstöðu Lilju Mósesdóttur á mbl.is, til ICESAVE málanna. Ég vona að ekki bara fleiri flokksfélagar hennar heldur fólk úr öðrum flokkum takist nú á við siðferðisspurninguna og láti sannfæringu sína, ekki flokksagann stjórna gerðum sínum og hvernig kosið verði um nýja ICESAVE. 

Ég hef alltaf sagt að það sé EKKI rétt að Íslendingar gangi svo í vafasama ábyrgð fyrir spilavítabraski "útrásarvíkinga" að þjóðinni sé skotið aftur á steinaldarstigið. Nei, þá gengur þjóðin fyrir öðrum.   Ef allt þetta snýst um að halda Bretum og Hollendingum; ergo: ESB og IMF glöðum segi ég bara eftirfarandi:

Borgum ekki eyri. Þessar alþjóðastofnanir hafa beitt á okkur hryðjuverkalöggjöf, þvingunum, seinagangi í afgreiðslu einföldustu mála og síðan sýnt okkur hortugheit.  Við hreinlega leitum nýrra leiða. Drögum til baka umsókn okkar um ESB, afturköllum hjálparbeiðni til IMF, förum í mál við Breta vegna setningar hryðjuverkalaganna og sköffum okkur nýja vini, nýja markaði og nýja og betri sjálfsmynd.  

Getur ekki samþykkt Icesave

Gamli McDonalds deyr úr hungri

Í morgunsjónvarpinu hér í Svíþjóð var fremst meðal heimsfrétta stutt frétt um ástandið á Íslandi. Með hryggð í röddu og trega var sagt frá því að Ísland væri að komast á þróunarlandalistann - þann yfir lönd sem hafa ekki að státa af McDonalds veitingastað.

 http://www.dn.se/ekonomi/mcdonalds-avvecklar-pa-island-1.982934     Kíkið á fréttina!

Hundleiður á íslensku getuleysi

Íslenska krónan er ekki meira virðe en Matadorpeningar. Ég minnist þess þá maður hafði breytt út Útvegsspilið á borðstofuborðið heima að manni fannst maður þokkalega ríkur þegar seðlabúntin tók að safnast fyrir eftir lukku og velfarnað í spilinu góða. Samt voru þessir pengingar bara spilapeningar. Þegar spilinu var lokið og maður hafði keypt alla togarana og veiðiheimildirnar, var spilinu lokið og allir hinir komnir í svo slæma stöðu að þeir þorðu ekki að slá um teningnum - eða höfðu hreinlega verið keyptir út úr spilinu.  Einhver óþægilegur sannleikur og samanburður er mögulegur með Útvegsspilinu gamla og svo lífinu eins og það er í dag.

Í dag leikum við okkur með vitagagnslausa spilapeninga úti í samfélaginu.  Þetta eru ekki peningarnir út Útvegsspilinu eða Matador/Monopoly, nei þetta er löglegur gjaldmiðill Íslands, krónan.   fyrir næstum því næstum 30 árum síðan var gömlu íslensku krónunni skipt út fyrir nýja, tvö núll voru tekin af þeirri fyrri og nýir seðlar settir í umferð. Allt leit betur út og blekkingarleikurinn rúllaði af stað.  Ekki leið að löngu uns aurarnir voru teknir út umferð. Síðan hvarf 10 króna seðillinn, því næst 50 króna seðillinn og síðast 100 krónurnar.  Myntin fékk að halda sér, þar sem hún er grunneiningin, en hún tók að léttast - á ný!   VIð sem höfum aldur til, munum eftir ákrónunni sem flaut á vatni.

Ég er orðinn hundleiður á íslensku getuleysi. Hvort er betra að vera lokaður frá breskum og hollenskum mörkuðum í nokkur ár, eða þar til fæðuskorturinn lætur að sé kveða í Evrópu, eða halda stolti og efla ný viðskiptatengsl og ekki setja sig í tryllingslegar skuldbindingar?   

Ég sá áðan að íslensk króna var skráð:   18,75 ISK = 1 SEK

Ég valdi að hafna ICESAVE, ég vildi fara í mál við Breta þegar þeir beittu á okkur hryðjuverkalögum, ég vildi hafna ESB og taka upp samningar um Norðurslóðaefnahagsbandalag, ég vildi slá saman íslensku og norsku krónunni, ég vildi taka upp varnar og flugumsjónarsvæðissamstarf við Dani og Norðmenn.  Ég sá aðra möguleika en að sleikja okkur upp við ESB og IMF.  Ég vildi leita nýrra vina. Ég vil ekki leika mér við þá sem lúskra á mér, ég vil ekki leika mér með þeim sem koma fram við mig eins og ég sé einhver skítahraukur úti á túni. Ég vil vera "líðandi" allt mitt líf.   Ég vil annað og betra fyrir mig og mína. 

Mér er annt um Ísland og íslenska þjóð.  Hvað um þig?

Sænska kirkjan: "Já" til hjónavígslu samkynhneigðra

Snemma í morgun samþykkti Kirkjuþing Sænsku kirkjunnar að samkynhneigðir eigi sama rétt og aðrir að koma til kirkju sinnar og "ganga í það heilaga".  Stór meirihluti þingmanna samþykkti "G 2009:2" sem leiðir til lykta þetta erfiða mál sem legið hefur á borði kirkjunnar í yfir 30 ár.

Erkibiskup Svía, Anders Wejryd sagði að frá og med 1. nóvember nk. ættu allir samkynhneigðir að geta farið til kirkju sinnar og beðið um blessun á sambandi sínu, rétt eins og gagnkynhneigðir. Þarna ætti ekki að vera neinn munur.  Þessi væri ákvörðun kirkjuþings!  Það sem kallað hefur verið "staðfest samvist" eða "partnersskap" hér í Svíþjóð hverfur þar með og einstaklingar "giftast" hér eftir.  Enginn munur skal gerður á fólki.

Erkibiskup og Victoria krónprinsessa koma til Kirkjuþings Sænsku kirkjunnar

"Att vi haft kärleken som grund för vår tolkning har gjort att vi inte har slaveri i dag", segir Martin Lind, biskop í Linköping".

 

Nokkrir hlekkir:

http://www.svenskakyrkan.se/default.aspx?di=253352

http://www.svd.se/nyheter/inrikes/artikel_3689859.svd

http://www.dn.se/nyheter/sverige/kyrkomotet-oppnade-for-homovigslar-1.979744 

http://www.aftonbladet.se/nyheter/article5998450.ab

Vígsla samkynheigðra í Sænsku kirkjunni rædd í dag!

Í dag situr kirkjuþing Sænsku kirkjunnar og ræðir þau mál sem heitust hafa verið og mest um rædd síðastliðin ár: En það er spurningarnar um hvort Sænska kirkjan eigi að halda vígsluréttinum. Þ.e.a.s réttinum að gefa saman fólk að lögum og svo hinsvegar hvort kirkjan eigi að gefa saman pör av sama kyni, samkynhneigða.

Fyrri hluti spurningarinnar hefur skotið upp kollinum í áratugi, en aldrei fengið neina eðlilega umræðu, því síður ákvarðanatöku.  Litið hefur verið t.d. til landa eins og Þýskalands og Frakklands en þar hefur kirkjan ekki vígsluréttinn lengur.  Þar giftir fólk sig einfaldlega hjá opinberum fulltrúa ríkisins, t.d. í ráðhúsi, friðdómara eða öðrum þeim embættismanni öðrum sem hefur valdið til að framkvæma slíkan löggjörning.  Síðan og ekki fyrr en eftir þetta er um garð gengið getur fólk farið til kirkju sinnar og beðið um vígslu eða blessun á sambandinu.

Síðari hluti umræðunnar hefur verið harðari, tilfinningaþrungnari og afskaplega lifandi gegnum áratugina.  Margir samkynhneigðir hafa viljað fá Guðs blessun, rétt eins og aðrir, á sambandi sínu.  Kirkjan í Svíþjóð hefur blessað samband þessa fólks í áratugi, en slíkur gjörningur hefur ekki haft lagagildi. Verða samkynhneigðir fyrst að skrá sig í staðfesta samvist og síðan fara til prests sem hefur ekki á móti vígslu samkynhneigðra.  Þannig er það í Svíþjóð að aðeins lítill hluti presta i landinu setur sig með tilfinningalegum-, trúarlegum og samviskurökum mót vígslu samkynhneigðra. Þessir hafa verið háværir. Á sama tíma telur stór meirihluti presta meir en sjálfsagt að vígja saman samkynhneigða. 

Á morgun verður svo kosið um þessi mál bæði tvö á kirkjuþingi Sænsku kirkjunnar.  Þetta verður stór dagur í sögu kirkjunnar. Búist er við að umræðan um að gefa frá sér vígsluréttinn verði harðari en hin spurningin sem þó mun hafa meiri áhrif á stöðu kirkjunnar.  Hún mun færast nær fólkinu, en samtímis mun ekumenisk umræða (millikirkjuleg) verða erfiðari fyrir vikið.  Enn eitt bætist við sem þyngir róðurinn fyrir millikirkjulega umræðu, og það er að nú í nóvember mun vígð til biskps yfir Stokkhólms biskupsdæmi (sem telur um 1,2 milljónir íbúa) prestur að nafni Eva Brunne. Hún er lesbía, gift með lífsfélaga sínum til margra ára (sem einnig er prestur) og eiga þær eitt barn.  Þetta hefur mælst illa fyrir hjá mörgum kirkjudeildum, að nýjasti biskup Stokkhólms skuli vera samkynhneigð kona.

Þetta eru sannarlega spennandi tímar í kirkjulífi Svía.  Margt hér sem íslenska Þjóðkirkjan mætti taka sér til fyrirmyndar úr starfi Sænsku kirkjunnar. Meir um það síðar!

"Messíanismi"

Nýtt hugtak, sem tengt hefur verið stefnu Baracks Obama Bandaríkjaforseta hefur skotið upp kollinum. Þetta hugtak hefur verið tengt stefnu forsetans að Bandaríkin séu í sjálfgefnu hlutverki sem alheimsfrelsari mót órétti, kúgun, ófrið og misskiptingu. Það sem gleymist oft er að Bandaríkin hafa verið með alheimsafskiptum sínum (í krafti stærðar og styrks síns) upphaf alls þessa síðan nýlenduveldin glötuðu valdastöðu sinni á tíma Heimstyrjaldanna eitt og tvö.

Þessi svokallaði "messíanismi" skírskotar til guðfræðilegra hugtaka um "frelsarann". Þann sem koma skal til að frelsa, leysa þjóðirnar undar oki óréttis og misskiptingar, lagleysu og mannréttindabrota. Nú hefur Barack Obama verið úthlutað Friðarverðlaunum Nóbels. Það eru þau verðlaun sem Norðmenn fá að afhenda (örlæti af hendi Svía) og núna í fyrsta skipti er aðila sýndur þessi heiður, sem ekki hefur "gert neitt" heldur aðeins fyrir nýframsetta stefnu eða viljaákvörðun.  Þetta er fáheyrt.  Hversu margir hafa ekki leitt till lykta friðarsamninga sem hafa haldið, hversu margir hafa ekki barist allt sitt líf fyrir rétti sínum og annarra?   Hversu margir hafa ekki látið lífið fyrir rétt eða til bjargar öðrum?  Nú fær bjartasta "barnastjarnan" lífsferilsverðlaun þegar á fyrsta starfsári. Hverju sætir?   Nægir að skrifa fínar ræður og forma fallega stefnu?   Þarf ekki að sýna árangur?

Good luck to you Mr President!

"Jag mår som en som skall hämta vatten i en brunn, jag har en hink och rep, men repet är för kort!"

För några dagar sedan åkte jag på jobbet till Mangården. Ett äldreboende där många är dementa bor. Hemmet är väldig vackert, vackra gamla blommor fanns i korridoren och i vardagsrummet! Blommorna sköts om och hade länge omtänksamt behandlats. Det kunde man se.  Krukorna var gamla och hade stått länge på samma ställe.  Golvet under var missfärgat och uppenbarligen hade någon omtänksam med ”gröna fingrar” vridit krukorna ibland för att få fram jämn växt hos blommorna. Vackra dukar, virkade av stor konstnärskap låg  på borden och allt var rent och städat.  En äldre dam möter mig där, då jag kom inför dörren. ”Här skall alltid vara låst” sade hon moderligt.  ”Många av oss hittar inte hem”.   Damen, kanske i 85 års ålder, stödjer sig vid en rollator som har hennes namn på.  Liten lapp med namn och rumsnummer.  Jag känner igen namnet, det var hon vi skulle sjunga ”Ja,må hon leva!” idag för att sedan kyrkans diakoner var här sist, har hon fyllt år. Jag hälsar!  ”Du är väl prästen” säger hon.  ”Ja, jag är nya prästen, jag vikarierar för Rikard.”  ”Rikard, vem är det?” frågar hon.   ”Min präst heter Evert Tobiasson, en trevlig tjusig man från Malung, eller vänta, han kom från Floda. Men så dog hans fru och han blev en mycket ensam man…  han slutade i Stockholm, en ensam man, ensam man…”.   Här kom inte födelsedagsbarnet längre, minnen samlades och hon försvann in i gamla tiden, tillbaka till sin ungdom.  Hon gick vidare, liksom i släp efter sin rollator. ”Kommer du från Floda också?”  ”Nej” sade jag ”jag kommer ifrån Island”.   ”Island” säger hon med förundran i rösten, men går vidare…  ”jag känner ingen i Floda…”

I vardagsrummet, träffar jag, tre diakoner och volontärer de inneboende, sju glada individer som strålar af efterväntan. Med leende tas vi emot och vi känner oss välkomna. Alla verkar glada. Flesta av oss har varit här tidigare. Trots det berättar vi lite om oss. Jag berättar att jag är en ny präst i församlingen och att jag kommer från Island.  En äldre dam som satt vid bordet sade ”ahh.. Island och börjar tralla  ”Svífer över Esiunne sólrodit sky” ” en av Islands mest älskade låtar…  Det här var helt otroligt. Jag prata sedan lite med den gamla damen, som snart skulle fylla 91 år.  Hon hade varit på Island 3 gånger och haft med nordiskt samarbete att göra och suttit i nämnd om kulturellt samarbete samt uppbyggnaden av samarbetet mellan de nordiska universiteten. När hon var 58 år slog sjukdomen till. Hon är glad. Hon är glad för att vi är där, hon är glad att vi lyssnar och är intresserade.  Efter att vi har läst en text från Bibeln och sjungit några låtar, ber vi Fader vår.  Alla Deltar och en underbar andaktskänsla kommer över mig. Jag förstår att här är det barnatron som lever kvar, här lyssnar Gud till deras enkla böner om mat, värme, att någon kommer och pratar med dem, att någon finns som ger trygghet. Det var en fantastisk eftermiddag. Efter kaffet får jag presentera mig återigen när jag får frågan om det kan vara att jag är släkte med Evert Tobiasson, präst?  

Det var en underbar dag samman underbara livserfarna människor som hamnat i en oönskad värld. Värld där orden blir ljudlösa, sångarna tappar bort text och melodi, där förmågan att uttrycka sig har tagits bort av en hemsk sjukdom. 

Vi gick sedan därifrån, från Mangården, där en fin eftermiddag hade gett oss så mycket, men för andra försvunnit i minnenas djupa lind.

Dagens citat:

66 årig man har fått diagnosen: "Alzheimers" sade till mig:

" Jag mår som en som skall hämta vatten i en brunn, jag har en hink och rep, men repet är för kort!"

 

Spilavíti og netspilamennska

Í Svíþjóð hafa menn tekið upp á því að hefja lagagerð sem setja mun veffjárhættuspilurum vissa afmarkanir og þá hvað snertir fjárhættuspil utanlands.  Þannig eiga þessi lög að sporna gegn því að fólk geti staðið í fjárhættuspilum á erlendum fjárhættuspilanetsvæðum...  

Þessi nýja lagasetning hefur mætt mótmælum hérlendra, sem vilja að frelsi fá að ríka í þessum "milliríkjaviðskiptum" rétt eins og öðrum. 

Á mótmælaskyltum stóð meðal annars: "Vem som ska får spela skjortan av mig har politikerna inte med att göra! Skydda rätten att spela online fritt över gränserna."

 

Já það er margt sem gerist á Sergelstorgi. 

En dag i Stockholm med besök i S:t Jacob

Som vanligt när jag har tränad och när vädret är fint som det varit det sista dagarna här i Stockholm, blir jag alltid lite sugen att ta en promenad ner för Drottningatan, förbi Spökslottet och sedan raka vägen ner till stan.  I förgår lockade vädret mig ner för Drottningatans backe och till slut hamnade jag ner i Kungsträdgården.  Härlig dag och massor av folk på stan.  Jag gick förbi min omtyckta S:t Jakobs kyrka och då jag passerade kyrkogården, såg jag att en dörr var öppen. Nyfiken som jag alltid är, gick jag dit och sedan in i kyrkan. Den har varit stängd sedan 17 augusti och skall hållas stängd för städning etc. fram till första i advent.

Självklart hade jag kameran med mig och tog två bilder där inne. 

  och

Sådan ser den gamla fina kyrkan ut idag under städningsprojektet!  :)