Allir brugðust!

NÚNA kemur Davíð "kóngur" fram og lýsir furðu sinni, sakleysi og setur sig í hlutverk píslarvottsins!  

Seðlabankastjórarnir brugðust, bankaráð Seðlabanka brást, forsætisráðherra brást, samráðherrar hans brugðust, þingmenn brugðust, bankaráðin í hinum bönkunum brugðust, bankastjórar sömu banka brugðust, Fjármálaeftirlitið brást, ráðgjafar allra þessara brugðust

og....

fjölmiðlarnir, allir sem einn brugðust og þóttust hafa sofnað á vaktinni því skömmin er þeim mun meiri fyrir að hafa ofurselt fagmennskuna, áræðnina, rannsóknarblaðamennskuna og síðast en ekki síst: ritfrelsið, eigendum sínum.

Allt þetta fólk situr sem fyrr og gerir EKKERT, nema krafsar í tóma pottana og sýgur þegar mergsogin og bragðlaus beinin.

Fjölmiðlar í heljargreipum

Bravó, Guðni Ágústsson!

Hélt að ég myndi aldrei segja svona um neinn í Framsóknarflokki, en ég segi það og stend við það:  "Bravó, bravó Guðni Ágústsson! 

Vonandi hafa aðrir þingmenn saman dug, heiðarleika, drengskap og áræðni!

Guðni segir af sér þingmennsku

Shop till you drop... in Iceland!

Nú finnst Svíum, hinum afskiptalausu frændum okkar í austri rétt að auglýsa Ísland sem heppilegt land að heimsækja "... and shop till you drop"!  Í Aftonbladet í dag eru Svíar hvattir að ferðast til Íslands og njóta góðra daga með innkaupum og afslöppun.  Eða þannig hefur Ísland verið kynnt nú síðustu dagana í blöðum og á netinu.

Svo hljóðar síðasta fréttin:

Smartast julshoppa på Island

Mest julklappar för pengarna får du på Island.

Men om du inte vill ge bort mjuka ylleplagg – satsa på billiga Turkiet och lägg en äkta matta under granen.

– Så mycket som den isländska kronan har fallit, så mycket billigare har det ju inte blivit i något land. För oss svenskar har det blivit extremt mycket billigare, konstaterar Anders Söderberg, valutaanalytiker på SEB Merchant Banking.

http://wwwc.aftonbladet.se/vss/telegram/0,1082,70868810_852__,00.html 

Draumur Jakobs

I.Mos. 28:10-13 / S:t Jakobskyrkan, Stockholm 

                                                                                                                                                                                                                          

I Stockholms hjärta, står S:t Jakobskyrkan; den här vackra gamla ståtliga kyrkan, ett märke om vilja, stolt, tro och hopp - men först och främst Guds närvaro.  Hun är inte särskilt diskret i sin röda färg och ståtliga karaktär, utan är hon mogen och stolt. Stolt av sitt uppdrag, att vara Guds hus, tak över helig verksamhet och så är hon välsignad af själva Gud.  Fullbordat har hon länge stått här till invånernas glädje och andliga vägledning, men nu första söndag i advent blir det 363 sedan kyrkan vigdes i drottning Kristinas närvaro i år 1643.                                                                                                                                                                                                                              Vi vet att redan i det Herrans år 1311 stod här ett kapell helgat åt aposteln Jacob den äldre som vi ser här på pelarn till höger.  Kyrkan står på välsignad jord, ett helgat hus, för ett heligt folk. Bortsett från den finska församlingen som använde sig av kyrkan första åren innan den välvdes, eller rättara sagt fick på sig tak och tårn, har kyrkan givit skydd mot vatten, vind och kyla för besökande Stockholmare dessa 363 åren hon har prytt Stockholms statsbild. Under sina valver har hon också bevittnat tysta böner från lärda som leka, fylls av heliga tonar och fantastisk musik – genom orgelspel, körmusik och enskilda salmsjungande röster som försökt att hålla sig åt givna noter. Hon har bevittnad sorg och glädje, minnesstunder, konfirmationer, vigslar, allt mellan himmel och jord. Kyrkan har givit gatornas olika ljuder en helig omgivning; Kungsträdgårdens koncerter och brandkårens och polisens sirener, trafikens ljuder - liksom att påminna oss om att kyrkan finns i världen och världen i kyrkan.  Vi går till kyrkan bland annat till att söka det rofyllda rumet, den heliga närvaron, för den tysta bönen, för att se och njuta, lyssna till musik, lyssna till vår innre röst – lyssna till Gud och ta emot hans gåvor genom ord, ande, bröd och vin.

Francois Venant (Jakobs draumur) I.Mos.28:10-13. Myndin hangir yfir altari  skírnarkapellunnar  (Flemingska- og Hornska grafkapellan) í St. Jakobskirkjunni i Stokkhólmi

 När jag har stått framför det här altaret, har jag ofta funderad på tavlan som står ovanför altarbordet. Den är målad av holländeren François Venant [1591-1636] i början av 1600 talet.  Den berättar oss en historia från det Gamla testamentet, från Första Mosebokens 28:e kapitel.  Här nalkas Gud den unga Jakob som sover: Vi ser hur änglar Guds går upp och ner den himmelska trappan liksom till att visa att Gud är där. Det är svårt att tolka Guds närvaro på en tavla när man inte vet hur han ser ut, ingen har set honom. Inte ens konstnären har vågat försöka avbilda Gud fader.                                                                                                                                                                        

Men vi märker Guds närvaro. Hans närvaro märker vi bäst vid hans altar, vid den plats och kyrkans brännpunkt var Gud närmar sig oss genom bröd och vin. Eller som jag brukar säga: Heliga saker för heligt folk, i den här välsignada kyrkan. Kyrkan är en gåva, en gåva från Gud byggd visserligen av män för värdsliga pengar. Men hon skall vara ett helgat skydd, en reserverad lokal, en hållplats var ord och sakramente förvaras och utdelas av kärlek - til vort helande och vår opp-muntring - genom den heliga anden.  Medan Jakob sov, gav Gud honom sitt löfte, att mot hans trofasthet skulle Jakob alltid njuta av Guds helgande närvaro. Gud ger oss det löfte ännu idag. Här idag, här och nu S:t Jacobskyrkan.  

 

Heillaóskir til mótmælenda!

Þið sem ætlið að mótmæla niðurlægingunni, siðleysinu, viðbjóðinum, lygunum öllum, óréttinu, myrkri framtíð barnanna okkar, hækkuðum vöxtum - ÖLLUM pakkanum:  

GANGI YKKUR VEL.  VERIÐ LANDI OG ÞJÓÐ TIL SÓMA, VERIÐ EINBEITT OG STAÐFÖST!

Seljum krúnudjásnin upp í skuldir

Það er örugglega eitthvert útgáfufyrirtæki innan landamæra Evrópubandalagsins sem vill kaupa útgáfuréttinn að ritverkum Halldórs Kiljans Laxness.  Ef það er vilji meirihluta þjóðarinnar að ganga í Evrópubandalagið ætti að vera í besta lagi að selja krúnudjásnin innan bandalagsins og þannig tryggja okkur velvild Evrópubandalagsins.  Að vísu verður kannski bið á því að við fáum Laxness útgefinn á íslensku, en skítt með það! Það eru svo margir aðrir rithöfundar í Evrópu sem bíða eftir að vera gefnir út! Svo auðvitað mun hann gleymast, en við fáum peninganna.

En það er líka rétt að hugsa það mál til enda að í fyllingu tímans mun hið sér íslenska koma að hverfa inn í haf aðildarríkja fjölþjóðabandalagsins, sem flest, hvert og eitt beitir áhrifum sínum og miklu fjármagni (eitthvað sem við munum ekki hafa næstu 2-3kynslóðir) til að halda sinni menningu og tungu lifandi. 

Hugsið ykkur, það er þetta bandalag sem skammsýnir Íslendingar vilja verða meðlimir að, og því miður eru Íslendingar flestir skammsýnt fólk eins og dæmin sanna.

Útgáfa á bókum Laxness í hættu

Mér blöskrar hræsnin, siðleysið og fyrirlitningin

Hvernig getur þetta fólk sýnt á sér andlitið eftir að hafa gert grein fyrir ofurlaunun núna á hrakningargöngu þjóðarinnar?  Mér þykir að fólk þurfi að vera siðblint og gersamlega úr öllu samhengi við kjarastríð og ástandið eins og því er lýst nú, bæði heima og erlendis.  "Íslendingum getur ekki verið sjálfrátt" sagði kunningi minn hér í Stokkhólmi, þegar ég hafði þýtt þessa frétta um launakjör "nýju" bankastjóranna.

"Bíddu við" spurði hann "er þetta ekki landið sem sveltir námsmenn sína erlendis, getur ekki greitt fólki út af bankareikningum sínum og kvartar síðan og kveinar yfir illri meðferð IMF og Evrópubandalagsins?" 

"Það er greinilegt þegar maður sér þetta að stjórnvöld eru að ljúga að ykkur og heiminum um efnahagsástandið. Enginn borgar svona laun þegar allt er í neyð og volæði" sagði kunningi minn að lokum. 

Laun Elínar Sigfúsdóttur 1.950 þúsund á mánuði

Lesið og lærið hvað herrarnir hafast að

Rakst á þessa gúrkufrétt! 

Það er alveg ótrúlegt að fylgjast með hvað þeir hafast að þarna niður í Brussel/Bruxelles.  Það sem kemur mest á óvart er að þetta í Brussel/Bruxelles er fyllsta alvara og á málinu tekið af meiri krafti en aðstoð við Ísland. 

Þetta er bandalagið sem meirihluti Íslendinga vill ganga í.  Hjálpi mér hamingjan!

Aflétta banni við bognum gúrkum

Forseti Íslands mokar skítinn fyrir alþingis- og embættismenn

Forseti Íslands virðist hafa farið mikinn með sendifulltrúum erlendra ríkja nú fyrr í vikunni. Í sænska fréttablaðinu Metro [bls. 15; 13.11.2008] segir að forsetinn hafi sett út á meðal annars Svíþjóð í sambandi lítil eða engin viðbröð og aðstoð vegna efnahagsástandsins á Íslandi. Hér er greinin eins og hún birtist í Metro:

Í greininni segir:  Skuldsatt Ísland: Svíþjóð svikari

Forseti Íslands reiður - vill að landið "leiti nýrra vina".

Ísland er búið að taka upp stríðsöxina mót Svíþjóð og öðrum svikurum sem hafa ekki brugðist við alvarlegu efnahagsástandinu á Íslandi.   Á föstudag skammaðist herra Ólafur Ragnar Grímsson í Svíum vegna sinnuleysis þeirra og annara landa á hádegisverðarfundi.

Að Norður-Atlandshafssvæðið sé mikilvægt Norðurlöndunum, Bandaríkjunum og Bretlandseyjum virðist vera staðreynd sem þessi lönd líti gersamlega framhjá, er sagt að herra Ólafur Ragnar hafi sagt á téðum hádeigisverðarfundi. Orð forsetans virtust koma sendifulltrúum í opna skjöldu og var þeim brugðið við, er haft eftir norska sendifulltrúanum.

Af Norðurlandaþjóðunum voru það einvörðungu Norðmenn og Færeyingar sem hafa boðið hjálp sína. Til og með hafa Færeyingar boðið Íslendingum enn frekari aðstoð, nokkuð sem forsetinn lofsamaði.

Forsætisráðherra Svíþjóðar, Fredrik Reinfeldt segir í samtali við Metro  að hann hafi vissan skilning fyrir hinni íslensku óþolinmæði. Kveðst hann skilja að biðlund Íslendinga sé takmörkuð, því vandinn standi þeim nærri og því hafi han skilning á því sem sagt hafi verið um téðan fund forsetans og sendifulltrúanna.

Forsetinn bauð Rússum að koma og nýta gamla NATO setuliðsstöðina í Keflavík.  Sagt er að rússneski sendiherran hafi brosað, en sagt nei takk, er haft eftir Klassekampen sem kynnt hefur sér skýrslu utanríkisráðuneytisins norska.

IMF lánið sem Ísland átti að fá upp á 2,1 milljarð dollara var tilbúið til afhendingar þegar þann 24. október, en formlegt ákvarðanataka hjá IMF hefur dregist.  Fleiri löng, með Bretland í fararbroddi, krefjast að Ísland geri fyrst upp skuldir sínar til sparifjáreigenda í Evrópusem töpuðu einnig fjármunum sínum þegar íslensku bankarnir hrundu, er haft eftir Financial Times.

greinin á vefsíðu Metro:

http://www.metro.se/se/article/tt/2008/11/12/islandfinanskris_webb/index.xml

Ekki sérstaklega stómannlegt af frændum okkar!

Ein ríkasta þjóð í heimi, sú sem talin hefur verið okkur skyldust, hefur nú sett fyrirvara um aðstoð við Ísland.  Þar með setur Noregur sig á sömu skör og Evrópusambandið.  Skilyrðislaus kærleiki er ekki til hjá Norðmönnum, og því verðum við að telja þá okkur fjarskyldari en blessaða Færeyingana sem allt gott vilja okkur, nú þegar við erum komin á hnén. 

Norðmenn af öllum hafa brugðist okkur og sett fyrirvara á vinskap sinn gagnvart Íslandi. Þeir voru í stöðu að aðstoða bróður í vanda, en létu hjá leiða að gera það!  Minnumst þess!

Minnumst þess líka að Evrópubandalagið gerir ALLT til að knésetja okkur enn frekar. Minnumst þess þegar við tölum um AÐILD að því fjölþjóðaskrímsli.

Lána Íslandi með fyrirvara

Bravó herra Ólafur

Það er ljóst að þá er embættismenn, alþingismenn og aðrir starfsmenn þjóðarinnar ekki standa sig eða hreinlega eru ekki nægilega skýrmæltir á alþjóða vettvangi, verðum við að treysta öðrum til verksins.   Því er eðlilegt að sá sem stjórnmálaþekkinguna hefur og er nægilega skýrmæltur geri það sem hann getur: Herra Ólafur Ragnar, forseti Íslands

Við höfum fá góð spil á höndum. Staða okkar er afskaplega bág.  Því er brýnt að spilað sé rétt út þeim spilum sem við þó höfum og herra Ólafur Ragnar gerir einmitt það núna.  Hann sér að það er verið að svelta okkur í fjármálaumsátri fyrrum vinaþjóða okkar. Umsátrið hefur staðið nógu lengi svo að þjóðin ætti að skilja að þessum umsátursher er alvara.  Að við sendum út bréfdúfu með skilaboð til fjarlægra vina um að koma og aðstoða okkur, er rétt, skylt og okkar eina von.

Látum því bullið í Evrópubandalaginu sem er núna að nota þumalskrúfurnar á okkur lönd og leið og leitum aðstoðar hjá Rússum, Kínverjum og hverjum þeim sem vill liðsinna okkur.  Það er vont val til vina.

Mikið fjallað um ummæli forsetans

Sjúkt dæmi um spillingu - í Svíþjóð

Í sérstökum eftirlaunasamningi sínum við Nordea bankann, hefur Thorleif Krarup (56) tryggt góða fjármálaframtíð.  Hann er 56 ára og hefur starfað sem stjórnarmaður í Nordea bankanum í Stokkhólmi í eitt og hálft ár. Hann mun halda hálfum launum þar til hann verður 62 ára og eftir það fær hann 60% núverandi launa þar til að hann deyr. Eftirlaunasamningur hans er því metinn á minnst 150 milljónir sænskra króna eða um 2.562.000.000 (við tölum yfir 2 milljarða hér).

Nordea hefur staðfest þessar tölur.

Þetta er hreinn og klár viðbjóður.  Nú sit ég hér og hugsa hvort búið sé að gera svona eftirlaunasamninga við einhvern af bankastjórunum eða bankaráðsmönnunum heima á Íslandi.  Nennir ekki einhver að kanna það? 

http://www.dn.se/DNet/jsp/polopoly.jsp?d=3130&a=850740

Valgerður sár! Hún slær frá sér og dauðrotar!

Hvernig má skilja orð Valgerðar í vitali RÚV? 

Þannig skil ég orð hennar: Það er ekki í lagi að bauna á samflokksfélaga. Að svíkja varaformann Framsóknarflokks er greinilega með því alvarlegra sem einstaklingi getur orðið á stjórnmálaferli og í opinberu starfi (nema ef ske skyldi að andmæla Davíð Oddsyni).  

Valgerður sjálf segir í sjónvarpsviðtalinu að Bjarni Harðarson hafi "brotið af sér" gagnvart flokki og henni persónulega.  Á sama tíma vill Valgerður ekki segja neitt um hvort fleiri munu í kjölfarið segja af sér. Líklega metur hún ekki að afglöp í embættisfærslum gagnvart þjóð og íslenska ríkinu sé þess eðlis að þingmenn eða opinberir starfsmenn/embættismenn eigi að segja af sér!  Slíkt er daglegt brauð í hennar heimi - en að brjóta mót henni og flokknum, það er öllu alvarlegra!

Ergo: Það er í lagi að svíkja þjóðina, svíkir þú hinsvegar flokkinn, er þér refsað með þyngstu refsingu. Písknum er því harðar beitt í þágu flokksins en þjóðarinnar!  

Óvanalegt að þingmenn segi af sér

Hjálpi mér hamingjan! Eruði fædd í gær?

Sýndarsiðfræði?

Mistök?  Hvaða mistök?  Ef Bjarni Harðarson gerði mistök, í hverju voru þau þá falin? 

Heitir þetta verklag ekki "stjórnmál": Að enginn er annars bróðir í leik!

Halló!  Vaknið, verið ekki með svona sýndarsiðfræði, það fer ykkur illa.

 

 

Bjarni íhugi stöðu sína

"Pang" og prestvígsluafmæli

Í dag hélt ég upp á 11 ára vígsluafmælið mitt.  Já, það eru 11 ár síðan ég prestvígðist af herra Ólafi Skúlasyni biskupi Íslands. Ég vann í kirkjunni frá 08:00-20:30 og er nýkominn heim.  Dasaður en ánægður. Það var gott að vinna í kirkjunni í dag og notalegt að fá að vera í Guðs húsi á þessum degi. 

Í kirkjunni er verið að sýna listaverk nokkurra nemenda listaskólans "Konstfack" hér í Stokkhólmi.  Sýningin er mjög umrædd og umdeild svo ekki verði meira sagt. Eru umræðurnar búnar að vera svo háværar að ákveðið var að bjóða fólki inn til samtals um listaverkin. Voru samankomnir listamennirnir, ég frá kirkjunni (sem prestur og listfræðingur) og svo góður hópur af gestkomandi sem vildi ræða sýninguna.

Hluti listsýningar nemenda frá "Konstfack" í Stokkhólmi á St. Jakobskirkjunni.  "Umdeild list" eða list í umdeildu samhengi?

Niðurstaða fundarins varð að til er list sem verður að teljast innihaldsminni en önnur list. Listin er því (að mati flestra sem voru viðstaddir) óverðug fyrir kirkjuhúsið.  Þetta ræðst helst að skírskotunarþættinum og möguleikum listaverka til að setja sig í samband við kirkju og kristni. Fannst sumum listamönnunum að sköpunarfrelsinu vegið, um leið og aðrir viðstaddir töldu að þeim væri frjálst að skapa hvað sem þá lysti, bara ekki setja það i kirkjulegt samhengi.  

 Þetta var ekki lokaniðurstaða fundarins, en skemmtileg hugsun samt sem vekur enn frekari umræðu í framtíðinni.   :)

Hvar voru þessir efnahagsráðgjafar fyrir efnahagshrunið?

Það er alltaf létt að vera vitur eftir á. Verst að þessir oflaunuðu "ábyrgðarmenn" og svokölluðu efnahagsráðgjafar gegndu ekki skyldum sínum og sýndu ábyrgð FYRIR hrunið. Þá hefði verið hægt að koma í veg fyrir hluta vandans.

Nú eru fyrirtæki að segja upp starfsfólki um allt til að lækka launakostnað fyrirtækja til að bjarga eigin skinni og samdrátturinn er að aukast um allt.  Nú kemur fram fólk sem greitt hefur verið fyrir "ábyrgðarstöður" sínar úr vernduðu umhverfi stofnanna og ráðuneyta. Fólk sem veifar hvítum fánum og segir hróðugt; "Já við verðum að fara yfir allt fyrir opnum tjöldum".   Hvaða eindæmis forheimska er þetta?   Er það ekki það sem þetta fólk var ráðið til að gera í upphafi?  Ég er orðinn leiður, verulega leiður á öllum þessum lygum að þjóðinni, að þér og mér!

Kjörumhverfi fyrir spillingu